E. Sociëteit - Bar en Keuken
Vanaf het begin was duidelijk dat de Vereniging in een grote behoefte voorzag. Afgezien van de medische en later de administratieve diensten, was er een grote behoefte aan gezelligheid en sociale contacten. Hoe kon men het beter treffen! Een eigen gebouw, waar de Soos met grote keuken, een gezellige bar, een grote zaal voor activiteiten en een bibliotheekruimte de waarborg voor een bloeiend verenigingsleven bood. In de eerste jaren werd, net zoals de beginjaren van de winkel, de keuken en bar bemand door vrijwilligers. Grote supermarkten waren er toen nog niet, men kocht alles in op de typische diverse Spaanse marktjes in de buurt. Om de beurt had men dienst in de winkel, bar of keuken. Bekende pioniersnamen uit die tijd zijn Ben Lukas, Tiemen en Mientje van de Reyken, Cock Bayards en Henk Smeets. Het ledental groeide en groeide, mede ook omdat de huizen als paddestoelen uit de grond schoten. Daardoor werd er teveel gevraagd van de vrijwilligers. Uiteindelijk behoorden zij ook tot de groep waarvoor juist het Zorgcentrum was opgericht en waren zij juist hier komen wonen om in alle rust en onbezorgd te kunnen genieten van het Spaanse klimaat en hun oude dag. Daarom werd na een aantal jaren besloten om de bar en keuken aan pachters over te laten.
De eerste pachters (rond 1978) waren Piet en Atie van Diggelen die met hun zoon Peter hun geluk in Spanje zochten. Piet kon erg goed koken en vanwege zijn culinaire hoogstandjes had hij naast de bar (waar nu de rokershoek is en wat toen nog vrije ruimte was) een speciale afgeschermde intieme plek gecreëerd. Dit werd “Le Petit Restaurant” genoemd en men kon er heerlijke verfijnde hapjes eten.
Het eerste lustrum van de Vereniging (door Piet Nieuwenhuis en het toenmalige bestuur werd met het oog op vieren van lustrums het jaar 1975 aangehouden als officieel beginjaar) werd in 1980 gevierd met een groots buffet, op voortreffelijke wijze door Piet verzorgd met pianomuziek van hun vriend Rob, later bekend geworden als dè pianist van restaurant Los Rubios, een hele grote witte badkuip (aangedragen door de bouwmaatschappij Primavilla) gevuld met ijsklonten en flessen champagne. Veel mensen zijn op dit eerste lustrum afgekomen, vooral uit de streek rond Moraira waar Justus Philips vandaan kwam en bracht veel nieuwe leden op. Men had vertrouwen in het zorgcentrum van Piet en Toos Nieuwenhuis. Het bleek echter dat de toekomst van Piet en Atie toch niet in Spanje lag. Atie was vaak ziek en voor hun zoon Peter misten ze toch wel het Nederlandse schoolsysteem. Rond 1981/82 gingen zij terug naar Nederland en brak het tijdperk aan van weer afwisselend vrijwilligers en een lange rij van pachters. Aan deze vrijwilligers die de bar èn keuken konden bemannen tussen de diverse pachters door was gelukkig geen gebrek. In die periode waren o.a. de vaste vrijwilligers Pim en Carolien Bakker, Evert en Lily v.d. Klift, Piet en Jane Gelens. Afgewisseld door diverse pachters zoals de familie Brandon (met twee kleine kindertjes) en de familie Donker (die als bijverdienste honden trimde op de grote keukentafel!) En zo rommelden we maar door totdat eindelijk in April 1985 (het jaar van het tweede lustrum) er weer vastigheid in de bar en keuken kwam. Het legendarische stel Joost Maenen en Marij Indemans werd door het toenmalige bestuur (voorzitter Ger Beck en secretaris Ab Posthumus) benaderd voor de functie van pachters. Gelukkig zeiden zij JA. De komst van de Limburgers bleek een aanwinst voor de vereniging te zijn. Nadat zij het feest van het tweede lustrum meemaakten (waarop later wordt teruggekomen) hebben zij in 1986 de carnavalsvereniging “De Diepklovers” opgericht. Helaas is deze carnavalsvereniging, na 22 jaar uitbundig carnaval met ons gevierd te hebben, in februari 2008 opgeheven. Op deze unieke carnavalsvereniging kom ik later terug.
