E. Sociëteit - Bar en Keuken

Van 1985 tot 1992 hebben Joost en Marij op voortreffelijke wijze de scepter in bar en keuken gezwaaid. Er wordt nog over hun pannenkoekavonden gesproken! .Joost en Marij waren een voortreffelijk team, bijgestaan door Harriët Maenen, zowel achter de bar als in de keuken. Helaas bleek na zoveel jaren dat de verdiensten uit de Soos toch te weinig bleek voor twee gezinnen en mede voor de scholing van zijn twee kinderen (Joost en Harriët hadden twee zoontjes, Joepie en Pieki) nam Joost in 1992, samen met zijn vrouw Harriët, het besluit om terug te keren naar Nederland. Marij en haar man Paul Indemans bleven gelukkig op de Barranco wonen. Paul had intussen zijn eigen verhuisbedrijf en Marij heeft zich in latere jaren nog zeer verdienstelijk gemaakt in o.a. de zorg-service voor onze leden. Leuk om hierbij nog te vermelden is, dat Joost en Harriët Maenen, na 12 jaar in Nederland te zijn geweest, weer teruggekeerd zijn naar Spanje en opnieuw lid zijn van de Vereniging. Op haar beurt geeft Harriët nu háár tijd en energie aan de Vereniging als redactielid van het verenigingsblad “de Brug”. Deze werd voor het eerst via een stencil afgedrukt door Toos Nieuwenhuis-de Roy van Zuydewijn met nummer 1 van augustus 1977.  Ook de oudste zoon ( geen Joepie meer, maar nu Joep) is eind 2006 weergekeerd naar Spanje en is inmiddels ook weer een bekend gezicht in de Soos geworden.   

Weer brak een tijd aan van afwisselend vrijwilligers en pachters. Onze “vaste” vrijwilligers meldden zich weer en als pachters kregen we nu o.a. de familie De Vries (Pa en Ma de Vries, zoon Minne en dochter Nelly). Een paar jaar ging het goed en was er weer wat vastigheid.

De familie De Vries had ook de beschikking over de enorme grote keuken in het complex Monte Cristo, waar ook veel bereid werd. De eigengebakken appeltaarten en broodjes waren heerlijk. Pa was een voortreffelijke bakker,.Ma verzorgde ook eten aan huis. Nelly stond altijd in de keuken en maakte de lekkerste en malste biefstuk.

Minne was een voortreffelijke ober! Ze hadden altijd verse groenten en kruiden die uit mijn tuin (Marty Bron) kwam. Ze hadden namelijk gratis de beschikking over een groot deel van mijn tuin als moes- en kruidentuin en zo profiteerde ik er ook nog van. Helaas ging het financieel niet zo best. Ze konden niet met zijn allen van de Soos bestaan en Nelly en haar man besloten naar Nederland terug te keren. Pa en Ma keerden terug naar de keuken van Monte Cristo waar ze nog wel een tijdje hun tafeltje-dek-je in stand hielden en Minne kreeg een vaste baan in Benidorm.

Als nieuwe pachters kregen we Anja en Ralph de Ruyter samen met nog een ander echtpaar. Zij kwamen van het restaurant camping Benisol. Hun verblijf was echter van korte duur en zo kwamen we dus weer terug naar de vrijwilligers totdat ineens Barry en Ria opdoken. Barry en Ria de Nijs werden voor enkele jaren de nieuwe pachters. Barry was een all-round man, wist van alles wat, had van alles gedaan. Hij wist hoe je feest moest vieren in zijn kleurige Mexicaanse kleding en grote hoed. Men kende hem van restaurant De Picador in één van de omliggende urbanisaties en daar werd het diner ter gelegenheid van het vierde jubileum gevierd. (1995). Barry en Ria hadden twee dochters. Eén van hen, Leonie, woonde met haar Turkse man in een nieuwe badplaats in Turkije. Turkije was toen toeristisch gezien in opkomst, maar nog 20 jaar achter bij Benidorm. Wegens heimwee van Ria naar haar dochter en Barry’s zakeninstinct, die in Turkije een tweede opkomst als het gouden Benidorm zag zitten, besloten zij in 1997 de Soos vaarwel te zeggen en in Turkije een florissant bedrijf te beginnen. Geregeld zijn zij nog wel terug geweest in Spanje en bezochten dan ook trouw de Soos en hun oude vrienden. Uit die tijd stamt ook de Turkse slangenrij-dans die bij elk feestje steeds in de Soos gedanst werd, een leider voorop (bekende leider Turkse dans is ons lid Peter Plune) al zwaaiend met een witte zakdoek. Je hebt hier natuurlijk wel echte Turkse muziek bij nodig! 

Er werd dus een nieuwe pachter gezocht en men vond direct al een Belgische dame die samen met haar zoon de pacht overnam.

Helaas bleek al in zeer korte tijd dat de zoon aan drugs verslaafd was en ondanks dat ze heerlijke Belgische pompoensoep kon maken besloot het toenmalige bestuur om snel vervanging te zoeken.
Die werd gauw gevonden, namelijk in de pachterstijd van Barry en Ria leerden we Luus Slabbekoorn kennen, die vaak als hulp achter de bar stond. Luus zag het wel zitten om samen met haar man Bert Slabbekoorn deze klus te klaren en zo stond zij vanaf half 1997 vast achter de bar. Zij hield het vol met een korte onderbreking tot 2002. Echter toen Bert in 2002 kwam te overlijden en Luus alleen de pacht niet kon volbrengen, gaf zij als pachtster het stokje door aan Richard Terbraak. Deze was ook al een oude bekende in de Soos, omdat hij al ten tijde van Ria en Barry en later ook bij Luus altijd bereid was te helpen achter de bar. Veel mensen kenden hem ook al, omdat hij op de Barranco Hondo woonde en ook vaak een plekje had op de Hollandse braderies van de vereniging. Door Richard hebben ook veel leden zijn partner Charl leren kennen, die met zijn kapsalon in Benidorm veel van onze vrouwelijke leden “keurig gekapt” houdt en onze eigen   “grimeur” is bij carnaval, toneeluitvoeringen en andere optredens. Richard die als enige in de rij pachters de bar alléén zonder hulp pachtte had eigenlijk nog meer hooi op zijn vork. Zo hield hij ook van tuinieren en was ook bezig in huizenverhuur. Alles tegelijk doen ging echter niet en in 2004 besloot Richard zijn pachtcontract niet te vernieuwen.

Nieuwe pachters werden gevonden in het echtpaar Hans en Ingrid Jansen (met twee kinderen). Hun pachtcontract werd in 2005 niet verlengd omdat o.a. Hans terugging naar Nederland.  

De volgende pachter was Brigille. Ook haar pachtcontract werd in 2006 niet verlengd.

Zo belandden we dus in het jaar 2006, waar net voor de drukke carnavalstijd de pacht werd overgenomen door het Groningse echtpaar John en Emma Wolswijk. Nu anno 2010 plukken wij nog steeds de vruchten hiervan. John blinkt vooral uit in het bereiden van geweldige buffetten, het opzetten van de website van de Vereniging en zijn bereidheid altijd klaar te staan.