De servicediensten en faciliteiten 
(inbegrepen bij het maandelijkse lidmaatschap van 75,-- gulden)

A. Medische zorg:

Het   idee van Piet en Toos Nieuwenhuis om een Nederlands Zorgcentrum in Spanje op te richten was uniek in Spanje. En we kunnen dan ook met recht zeggen dat onze Vereniging de eerste van deze soort in Spanje was. Er waren al wel Nederlands sprekende sociale clubs (o.a. de NVCB), maar nog geen enkel zorgcentrum. De belangrijkste doelstelling was de medische zorg, met daarnaast nog vele andere diensten.

Piet, die als kinderarts in Enschede zijn praktijk had, moest het voor zijn gezondheid rustiger aan gaan doen. Ze verhuisden nu eerst naar de urbanisatie Montebello in La Nucia, begonnen vandaaruit hun plannen te verwezenlijken en lieten een huis bouwen op de Barranco Hondo dicht bij het service-centrum. In 1975 kwamen Piet en Toos samen met hun kinderen Bob (16) en Rienke (12) voorgoed in Spanje wonen, waar beide kinderen naar een Spaanse school gingen. Hun zoon Bob woont nog steeds in Spanje, in Barcelona, met zijn Spaanse vrouw en kinderen. Aangezien Piet toch niet stil kon zitten was hij zelf de eerste tien jaar de dokter van de Vereniging met dagelijks spreekuur en voor die leden die toendertijd al aangesloten waren bij het Spaanse ziekenfonds kwam elke woensdag een Spaanse arts (dokter Antonio Segades, en na diens pensionering dokter Franco). Een Nederlandse arts kon geen recepten uitschrijven en de Spaanse arts was er dus ook om die uit te schrijven. Uiteraard was Piet als tolk ook aanwezig bij de spreekuren van de Spaanse arts.

 Bij de medische zorg hoorden uiteraard ook verpleegsters. Eén van de eersten die hier kwam wonen samen met haar man (een pastoor) was Jo v.d. Weyde, van beroep vroedvrouw en eveneens afkomstig uit Twente. Vele grapjes werden indertijd gemaakt over de medische zorg op de Barranco……. Een kinderarts en een vroedvrouw voor bejaarden! Volgens Piet zat daar eigenlijk niet zoveel verschil in, beiden hadden toch extra zorg nodig!

 Het streven was om altijd twee verpleegsters in dienst te hebben zodat ze afwisselende diensten konden draaien. Naast Jo v.d. Weyde kwam al gauw Nel Kruiper die ook in één van de huisjes vlakbij de Soos woonde, latere verpleegsters waren Fransje Grosmann, Neel Vos (die hier nog steeds woont in 2010), Nel van Beem die ook pedicure was en Angela Sande (van Duitse afkomst). Angela heeft ook jarenlang hier bekend gestaan als de “Marlene Dietrich “ vanwege haar prachtige zang en optredens bij feestavonden. 

Onder de medische zorg viel ook begeleiding naar Spaanse specialisten, ziekenhuis en polikliniek. De verpleegsters waren betaalde krachten in dienst van de Vereniging.En ook de diverse artsen, zowel Spaanse als Nederlandse, werden voor hun diensten door de Vereniging betaald.

B. Wasserette:

Onder blok B (nu Plaça Justus 2) was een ruimte (eigendom van de Vereniging) die bestemd werd voor wasserette. Door één van de eerste leden, Pieter van Haaren (die in latere jaren ook voorzitter is geweest) werd een paar industriële wasmachines geschonken. In de kleine Margaritahuisjes was namelijk geen ruimte genoeg om daar ook nog wasmachines te plaatsen en als extra service werd dus de wasserette in gebruik genomen. Maar met zulke grote machines kun je niet zomaar een “klein wasje” doen en werd alles op de grote hoop gegooid, met hilarische effecten. Zo kreeg Leo Bongaards (Leo 1) ineens roze onderbroeken vanwege de rode truitjes van Meta Elbersen!   Aangezien deze grote machines toch wel erg bewerkelijk bleken te zijn werd later besloten deze af te schaffen. Pieter van Haaren kreeg de wasmachines terug en er werd een normale kleine wasmachine geplaatst in de kast naast de achteringang van de keuken. 

 Deze kast is nu te vinden in de ruimte die later, naast het aangebouwde deel van de keuken , werd aangebouwd en die nu dienst doet als opbergplaats van de tafeltennistafels (leuk woord trouwens… of had ik de officiële benaming pingpongtafels moeten gebruiken??).

 Om onkundig gebruik te voorkomen werd Adrie Vorster benoemd tot beheerster van het washok en is er toen zelfs nog een kleine feestelijke opening geweest van de ADRINETTE. Deze Adrinette heeft jarenlang zijn diensten bewezen maar is uiteindelijk toen de wasmachine de geest gaf maar opgeheven omdat toen ook het lidmaatschap veranderde en er drastisch gekort werd met de service-diensten. De ruimte waar de eerste wasserette was werd later nog jaren gebruikt als kantoorruimte met Marty Landhuis als secretaresse van de Vereniging en daarna als spreekkamer van dokter Ratulangie. Nadat dokter Ratulangie zijn praktijk sloot werd deze ruimte nog een tijd als opslagruimte verhuurd aan Piet Gelens. Momenteel (2010) is het een onbestemd rommelhok wat nodig een rigoureuze opknapbeurt nodig heeft!

C. Winkel:

De ruimte naast de wasserette (eveneens eigendom van de vereniging) werd de eerste tien jaren gebruikt als winkel voor de eerste levensbehoeften. Men kon hier dagelijks vers brood, groenten en kruidenierswaren kopen. Ook was er een bescheiden aanbod van alcoholische dranken. Hierdoor bleek men ook al gauw op de hoogte te zijn dat men vooral sherry moest inkopen. De sherryflessen vlogen de winkel uit en werden nog meer verkocht dan het dagelijks brood!    De eerste jaren werd de winkel uitsluitend door vrijwilligers gedraaid, maar toen bleek dat er toch veel werk aan vast zat o.a. met de inkoop en dagelijkse bemanning, werd besloten om de winkel uit te besteden en zo kwam ons aller Paco hier, samen met zijn vrouw Isabel, hun zoon Miguel en hun dochter Rosie. Isabel hielp mee in de winkel en in latere jaren ook Rosie.

 Toen Paco de winkel niet meer deed heeft hij nog jaren met zijn vrouw Isabel in Guadalest een winkeltje gehad waar je naast souvenirs ook heerlijke honing uit de streek en lekkere Moscatel kon kopen. Vele leden bezochten daar Paco en konden altijd rekenen op een paar glaasjes Moscatel. 

 De ruimte van de winkel werd daarna een aantal jaren verhuurd aan o.a. Verhuisbedrijf Cors de Jongh (Paul Indemans) en Boutique Adrienne, een Engelse, die leuke tweedehandskleding verkocht. Toen Adrienne terugging naar Engeland deed zij haar zaak over aan Mary (eveneens Engels) . Boutique Adrienne werd dus Boutique Mary! Inmiddels heeft Mary nu al jaren haar boutiek in Alfaz del Pi.

Na de grote verbouwing toen de ruimtes van de dokterskamer en de bibliotheek bij de Soos werden aangetrokken werd in de winkel een tussenschot geplaatst. In het achterste gedeelte kwam de bibliotheek. Het voorste deel werd bestemd voor vergaderruimte; Spaanse lessen; computerlessen; toneelrepetities; carnavals-prinsenhuis etc.etc.

Tot zover het derde verslag over het ONTSTAAN van onze Vereniging.

In de volgende Brug van maart 2010 kunt u weer meer ontdekken over het verleden van de Vereniging.