SPAANSE LES

We blijven bij de hersenactiviteiten, want als je in Spanje woont (al ben je dan wel lid van een Nederlandse club) zul je toch ook wel iets moeten weten van de Spaanse taal.

Je kunt niet altijd blijven wijzen naar wat je nodig hebt! …..De eerste kennis van de Spaanse taal zal in veel gevallen wel de VINO en de CERVEZA zijn geweest en in winkels en restaurants hoefde je maar te kakelen of ze wisten wel dat je kip wilde! Maar eens zul je toch moeten leren dat brood PAN is en een ei UN HUEVO. Een kip is UNA GALLINA, maar in een restaurant heet dat zelfde beest UN POLLO en zeg dat alsjeblieft goed; want laat je die pollo op een A eindigen, nou dan zou je er van staan te kijken wat je op je bord geschoven zou krijgen!

Toen de Vereniging nog zijn Nederlandse arts had, dokter Piet Nieuwenhuis, en Jana van Muyen en Marty Landhuis op het kantoor zaten voor alle taalproblemen bij banken, ziekenhuizen en/of autoriteiten, was er eigenlijk nog niet zo’n noodzaak om Spaans te leren.

Men vond het allemaal wel goed (maar wèl mopperen dat de Spanjaarden geen andere talen spraken!), maar o wee… toen de Vereniging van koers veranderde en veel van de dienstverleningen verdwenen, viel daar ineens het TAALGAT. Er werd opeens beseft dat alléén “Vino” en “Cerveza” geen goede basis is voor het Spaanse leven. Want zeg nou zelf met alleen vino en cerveza kom je niet ver als je de Spaanse loodgieter moet uitleggen dat het afvoerputje van de keukengootsteen verstopt is en dat als je de WC doortrekt het rioolwater in de badkuip omhoog komt! En wat dacht u van een Spaanse Tuinman (heeft u dat ondeugende boek ook gelezen?), die eigenlijk geen echte tuinmannen waren, maar boerenjongens uit de buurt die niks wisten van bloemen, en het onkruid niet konden onderscheiden van onze tuinplanten, maar slechts geïnteresseerd waren in snoeien, snoeien en nog eens snoeien!

Wat zijn wij dan nu verwend met al die prachtige tuinderijen die er de laatste jaren zijn gekomen. Tuinderijen die ook onderhoud van de tuinen doen en werkelijk iets afweten van planten! Maar goed, door het taalgat, bleek dus dat er wel degelijk iets aan de Spaanse taal gedaan diende te worden en men vond een goede lerares in Hedwig de Jong (de ex-vrouw van de toenmalige consul Ed Richelle y Angemeer). Zij kende de Vereniging al sinds de oprichting en heeft zelfs meegedaan als kaasmeisje tijdens de feesten van La Nucia in 1976 toen wij daar de net opgerichte Vereniging vertegenwoordigden op de Hollandse dag. De Spaanse lessen werden gehouden in het winkeltje en er kwamen heel wat leerlingen op af. Hedwig heeft ook een paar leuke Spaanse lesboeken geschreven “Café con Leche I en II” en verzorgde ook wekelijks een taalrubriek in de HALLO. Nadat zij door omstandigheden met de Spaanse les moest stoppen en iedereen weer verdwaasd Spaans koeterwaals begon te spreken, kwam gelukkig Willie Bekkers als reddende engel. Met haar jarenlange secretaresse ervaring bij Cors de Jongh Verhuizingen had ze de nodige kennis opgedaan en was, ook toen ze in het Bestuur zat, de contactfiguur met de Spaanse autoriteiten. En zo, dankzij Hedwig en Willie, zijn er steeds meer leden die in het Spaans hun mondje roeren èn worden er zelfs door onze koren ook Spaanse liedjes gezongen. Natuurlijk spreekt nog niet iedereen vloeiend Spaans, maar het peil van een doorsnee lid van onze Vereniging is, dankzij deze Spaanse lessen, wèl omhooggegaan en is bij velen de uitspraak duidelijk beter geworden. In plaats van alleen maar vino, cerveza en café worden tegenwoordig aan de Bar in onze Club ook besteld: oen Tiento de Beraanoo, oena Kanja en oen Karagiejo. Die Spaanse loodgieter vergeten we maar!…. Uiteindelijk kunnen we tegenwoordig een Nederlander vinden in de HALLO of De Week! …….VIVA ESPAÑA!......

Door naar DEEL 20