HANDWERKCLUB

Uit de beginjaren dateerde ook de Handwerkclub. Op de maandagmiddagen kwamen

nijvere dames bijéén om onder leiding van Toos Nieuwenhuis, Mies Fischer en Adri

Vorster de tafelkleedjes (boerenbont geruit) voor de Soos te maken. Deze ijverige

dames waren zelfs zo fanatiek dat ze de tafelkleedjes ook bleven verzorgen! Zodra er

door een brandende sigaret of sigaar een brandgaatje in de kleedjes was gemaakt (en

geloof me, dat gebeurde nog wel eens omdat toentertijd nog in de hele Soos werd

gerookt!), werd zo’n kleedje weer ter hand genomen en het brandgaatje keurig

omgetoverd in een beeldig gefestonneerd bloemetje.

Zo hadden we dus ineens geborduurde tafelkleedjes! Maar denk nou niet dat er alleen

kleedjes werden gemaakt. Ook de eerste (halve) gordijnen werden door Toos en de

dames genaaid! En.. er werd natuurlijk ook gebreid, gehaakt en geborduurd. Het ene

werk nog mooier dan het andere! Tevens hebben deze dames voor de Bridgeclub de

eerste groene bridgekleedjes gemaakt en werd daarbij uiteraard ook op de zuinigheid

gelet. Als er een nieuw biljartlaken moest komen werd er gegarandeerd nog wel een

stuk stof goed genoeg bevonden voor weer een nieuw bridgekleedje! Speciaal voor de

Canastaclub werden prachtige groene en rode leren etuis voor de canastakaarten

gemaakt waarbij de leren stukken met een afstekende kleur aan elkaar werden

gehaakt.. Ik heb nog steeds zo’n set thuis speciaal voor het Canastaspel hetgeen in de

loop van de tijd een kaartspel is dat helaas verloren is gegaan in onze Club.

Het was altijd een gezellige maandagmiddag, een ontspannen handwerkje, lekker

kopje thee of koffie erbij en daarbij een gezellig kletspraatje.

Het handwerken is er helaas niet meer, het geklets nog wel!

 

Met de dames drukdoende op de maandagmiddagen besloten sommige heren ook hun

handjes te laten wapperen en kwam er onder leiding van Bram Vorster (de man van de

handwerk-directrice!) een echte Handenarbeidclub. Er werd door de heren druk

gezaagd, geboord en getimmerd. Zelfs werden er uit hout leuke beeldjes gesneden,

dienbladen gemaakt, etc. Uiteraard werd er door de heren ook druk geconverseerd

over diverse zaken, technieken en klussen, vergezeld van een lekker borreltje of flesje

bier. Vaak eindigden deze handenarbeid-middagen ook met een gezellig kaartje

toepen!

Maar de dames lieten zich niet onbetuigd. Sommigen deden mee met de handenarbeid

en zo werd ook aan glasschildering gedaan van o.a. flessen.

En in de loop van de jaren werden er ook meerdere handenarbeidwerkzaamheden (wat

een woord, zou die in de dikke Van Dale staan?) gedaan. Zo is er ooit ook eens een

cursus bloemschikken geweest, waaruit nog steeds voortvloeit dat er elk jaar weer in

december de prachtigste kerststukjes worden gemaakt die tijdens de Kerst onze

soostafels en de bar sierden.

Vervolg “Geschiedenis van de vereniging

En natuurlijk waren daar de spontane handenarbeidmiddagen of -ochtenden dat we

gezamenlijk kerstkaarten maakten, en nog steeds met Pasen de vrolijke versiering in

de Soos met paaseieren, geschilderd of met linten en kant beplakt. Ook deze vormen

van handenarbeid worden elk jaar zeer gewaardeerd en dragen bij aan de gezelligheid

in onze Club.

 

Ook de traditionele Japanse papiervouwkunst heeft eens z’n intrede gedaan in de Soos

en ontstond onder leiding van Anne Meijer (dezelfde Anne die ook squaredanceles

gaf) een origamiclubje. Men leerde daar op zeer vernuftige wijze van velletjes

gekleurd papier de meest wonderlijke dingen te vouwen. Van doosjes tot fotolijstjes,

poppetjes, bloemen, vogels en andere dieren.

Een vorm van kunst die helaas in deze moderne tijd van internet en computerspelletjes

verloren dreigt te gaan.

 

Ook een vorm van handenarbeid! Veel van onze leden bleken groene vingers te

hebben en wedijverden om de mooiste tuinen en terrassen!

Uit de tuingesprekken die geregeld op het terras van de Soos werden gehouden

ontstond uiteindelijk een Tuinclub. Om de zoveel tijd kwamen deze tuinliefhebbers

bijéén om onderling te discussiëren wanneer het de beste tijd was om bollen te

planten, (ja natuurlijk, we blijven Hollanders en willen ook tulpen, hyacinten en

narcissen in onze subtropische tuinen zien!), te zaaien, te oogsten en te snoeien. Niet

alleen bloemen en struiken maar ook bomen en dan vooral ook de fruitbomen.

Amandel, citrus, perzik en abrikoos! Wat is de beste tijd om ze te snoeien? Wat houdt

de slakken tegen en wat moet je doen als je fruitboom gaat “bloeden”?

Behalve al deze tuintechnische vragen en oplossingen werden er vooral veel stekjes en

zaden geruild, en dan nog het liefst bijzondere, afkomstig uit andere delen van de

wereld.

En als resultaat hiervan zien we nu nog steeds in verschillende van deze eigenlijk

subtropische tuinen ook bomen, struiken en bloemen uit o.a. Nederland, Frankrijk,

Indonesië, Zuid-Afrika Amerika en Australië. Zo heeft bijvoorbeeld An Peeters heel

veel planten en zaden meegenomen uit Indonesië en Afrika. Veel van deze planten

sloegen ook in dit klimaat aan, en we zien veel van deze exotische bomen en planten

terug in tuinen op de Barranco Hondo.

Tegenwoordig kunnen we in de vele tuincentra en bloemenwinkels ook exotische

planten kopen en staat niemand meer versteld als je hele terras vol staat met potten

orchideeën en andere uitheemse planten. Toch blijft het onderling ruilen van stekjes

en zaden een leuke bezigheid en bedenk wel….Tuinieren is niet alleen een schop ter

hand nemen…. je moet er ook feeling voor hebben oftewel groene vingers!

 

Door naar DEEL18

TUINCLUB

ORIGAMICLUB

HANDENARBEIDCLUB