ONZE VERENIGING 35 JAAR !

Het ONTSTAAN, GESCHIEDENIS en WEL EN WEE van onze Vereniging gedurende de afgelopen 35 jaar.

Op één van de laatste Algemene Ledenvergaderingen heb ik (Marty Bron) als langst zijnde lid van de Vereniging (sinds de oprichting) beloofd het één en ander over de geschiedenis van de Club op papier te zetten. Aangezien dit nog wel eens lang zou kunnen worden, schrijf ik er in De Brug een maandelijks vervolgverhaal over met misschien af en toe ook nog wat oude foto´s of tekeningen.

ONTSTAAN
Het oprichtersechtpaar Piet Nieuwenhuis en Toos de Roy van Zuydewijn (beiden arts) uit Enschede hadden een vakantiehuis hier in Spanje en wel één van de kleine huisjes tegenover de ”blauwe” supermarket. Tijdens hun vakanties hier en vooral ook in de wintermaanden merkten zij dat er bij de Nederlandse bewoners een sterke behoefte was aan een Nederlandstalige instantie/club of centrum waar zij met taalproblemen vooral betreffende de gezondheid terecht konden. Piet was kinderarts en Toos arts op het consultatiebureau in Enschede.   Omdat natuurlijk ook het klimaat hier in de winter beter is dan in Nederland begonnen zij in 1972 reeds te denken aan een Nederlandstalig zorgcentrum, uitsluitend voor oudere Nederlanders. Juist omdat in de “groene driehoek” tussen Calpe, Benidorm en de bergen achter ons het klimaat zeer aangenaam is, gingen zij allereerst op zoek naar een geschikt stuk grond. Dit vonden zij vlakbij hun eerste vakantiehuisje en wel in de Barranco Hondo. Komende vanaf de weg Benidorm-La Nucía stonden er in het begin van de Barranco al een aantal huizen, namelijk de urbanisatie County Estate. Gebouwd door een Spaans bouwbedrijf “Primavera S.A.” met als constructor de heer Perez Giner. De rest van de Barranco bestond nog uit terrasbouw met amandelboomgaarden,Johannesbroodbomen en dennenbossen, maar er was ook veel vlak terrein waarop gebouwd kon worden.  

Het grootste gedeelte van de Barranco Hondo viel onder de gemeente La Nucía en het gedeelte waar Piet en Toos hun oog op hadden laten vallen (een bebost gedeelte maar met een kleine vlakte er tussen), behoorde toe aan de gemeente Alfaz del Pí. Dit gedeelte heette FOYA RIERA en heet nog steeds zo. Bij het constructiebedrijf van Perez Giner werkte ook een Nederlander en wel de heer Wilhelm (Wim) Isings. Als Nederlander zag hij een zorgcentrum met daaromheen apart te verkopen huizen wel zitten. Een apart bouwbedrijf “PRIMAVILLA COSTA BLANCA, S.A..” werd door de Spaanse aannemer en Isings opgericht. Naast de Spaanse architect (Nombela) werd er een Nederlandse architect aangetrokken (John Wesseling) en Henk Landhuis als verkoopmanager.

De basis was er. Grond was er. Een bouwbedrijf was er….en het zorgcentrum was ook al ingeschreven in de Kamer van Koophandel in Hengelo in Mei 1974, onder de naam “SERVICE CENTRUM COSTA BLANCA UA”. We bestaan dus eigenlijk dit jaar al 35 jaar!!! Echter met het vieren van het eerste Lustrum werd het begin van de Vereniging gesteld op 1975, het jaar waarop de eerste echte leden zich meldden.

Maar het belangrijkste ontbrak nog! Het idee was goed, er was genoeg belangstelling (door een interview met Piet en Toos op de Wereldomroep in oktober 1973) , de huisjes konden per stuk verkocht worden maar …….wie betaalde de bouw van het centrum, het zwembad en de bijbehorende zorgvoorzieningen?

Maar ook daar kwam de oplossing voor en wel in de figuur van de heer Justus Philips. Hij en zijn vrouw woonden al jaren in Moraira en hadden van de plannen van Piet en Toos gehoord. Aangezien zij zelf hier hadden ondervonden hoe moeilijk het leven hier was als men geen Spaans kende, en vooral op medisch zorggebied, stelden zij het geld in 1976 beschikbaar.

De naam van Justus Philips kan men nog steeds lezen op de gedenksteen van de eerste steenlegging van de Soos (november 1976), welke op de muur in de tegenwoordige hal onder de kapstok is ingemetseld. Bij de eerste steenlegging was ook de Consul Generaal van Nederland uit Barcelona, de heer C.J. van Geest aanwezig.  

Ook het plein (de parkeerplaats van de Soos) heeft zelfs van de gemeente Alfaz del Pí ter ere van Justus Philips de naam gekregen van “Plaza Justus”.   (tegenwoordig in Valenciano Plaça Justus)

Nu kon dus werkelijk met de bouw begonnen worden.

John Wesseling begon met de tekeningen die werden goedgekeurd door de Spaanse architect.

Op een terrein van 91 are en 5 centiare werd de eerst fase gebouwd, 6 blokken met in totaal 30 schakelbungalows met 1 slaapkamer (met tuintje of terras), een lokaal als centrumgebouw (de Soos), een lokaal bestemd als wasserette en winkel en een zwembad.    

Het geheel werd gebouwd als Aparthotel Complejo Residencial Margarita Parquesol.

Alle bungalows werden aangesloten op een centraal gassysteem (alle huisjes hadden een gashaard ingebouwd) , een eigen elektriciteitsinstallatie onder beheer van PRIMAVILLA COSTABLANCA en elk huisje had een eigen telefoon die aangesloten zou worden op een telefooncentrale.    Die centrale is er echter nooit gekomen, wel was er de beschikbare ruimte die nu onder het huis van de Spanjaard op de hoek van de parkeerplaats door een vorige eigenaar als ruimte bij zijn huis is getrokken. Deze ruimte was in het begin ook deels bestemd voor de elektriciteitsvoorziening van de Margaritas. Voor de telefooncentrale was verder ook nog de rest van de ruimte bestemd onder het blok huizen (blok F, tegenwoordig genaamd Carrer Petunies I) aan de parkeerplaats die door de Club met toestemming van de eigenaar Wim Isings (nog steeds!) als opslagruimte gebruikt mag worden. De ruimte onder deze 4 huisjes is dus geen eigendom van de huiseigenaren , maar in principe nog steeds van Wim Isings c.q. PRIMAVILLA COSTA BLANCA SA. Verder doet ons aan die tijd ook nog denken het elektriciteitsgebouwtje aan de straat dat later door Hidro Electrica is overgenomen alsmede het gashuisje dat tegenover de ingang van de parkeerplaats staat.